Artık insanlar sağlıklarına eskisinden çok daha fazla dikkat ediyor, her yerde spor salonları "gym" adıyla açılıp sanki daha havalı bir yermiş gibi lanse ediliyor. Bu sağlık trendinde insanlar "göbeklerini" eritmek için ya kendini aç bırakıyor, ya da kendini spora verip dünyayı unutuyor.
Futbolunda bir sağlık trendi var. Futbolun sağlığının da en önemlisi takımın "göbeği"ö bu göbek sağlam olursa takımda sağlam oluyor, dimdik duruyor. Fakat öne doğru sarkan koca bir göbek ise bütün vücudun dengesini bozuyor.
Peki bu futboldaki sağlık trendine Galatasaray neden uyum sağlayamıyor?
Takımızın göbeğinde Cana ve Mustafa Sarp gibi iki tane teknik kapasitesi zayıf, futbolu sadece mücadele ile oynayan 2 oyuncu yer alıyor ve bundan dolayısı ortasahamız etkisiz oluyor. Bu iki oyuncunun yan yana oynaması Galatasaray'ın "diyetini" fena şekilde bozuyor. Göbeğimiz şitikçe şişiyor, takımın sağlıgı gittikçe kötüleşiyor. Bu göbek takımın dengesini bozuyor. Galatasaray bu "göbeği" "eritmeden" nasıl başarılı olmayı planlıyor?
Peki Rijkaard bu durumu çözümü için ne yapıyor? Ayhan'ı ya da Barış'ı koyuyor. Bu oyuncuları koymak, sadece Cola-bira içip Hamburger-pizza yiyerek rejim yapmak gibi bir şey-yani intihar! Ayhan'ın ilerleyen yaşı ve top sevdası, Barış'ın ise ayağına aldığı her topu kayıp etmesi, ortasaha problemimizi iyice büyütüyor. Eee bu rejimlede bu göbek gitmez arkadaş.
Galatasaray'ın göbeğinin inmesi için ortasahaya paraya kıyıp 2 tane iyi transfer yapmaktı, fakat Adnanlarında iştahları geniş olacak ki böyle bir rejimle takımı düzeltmeye çalışıyorlar, ama Galaatsaray gittikçe obezleşiyor.
